مهدی ثقفی؛ علی حاجی عبدالهی ممقانی
چکیده
زمینه و هدف: هدف این پژوهش، مدل‌سازی نحوه انتشار گازهای آلاینده خروجی از دودکش نیروگاه حرارتی تبریز به منظور تعیین غلظت این آلاینده‌ها در مناطق مجاور نیروگاه است.مواد و روش‌ها: در این پژوهش، مدل‌سازی انتشار گازهای آلاینده ناشی از فعالیت نیروگاه حرارتی تبریز با نرم‌افزار AERMOD انجام شده است تا غلظت گازهای دی‌اکسید گوگرد و دی‌اکسید ...
بیشتر
زمینه و هدف: هدف این پژوهش، مدل‌سازی نحوه انتشار گازهای آلاینده خروجی از دودکش نیروگاه حرارتی تبریز به منظور تعیین غلظت این آلاینده‌ها در مناطق مجاور نیروگاه است.مواد و روش‌ها: در این پژوهش، مدل‌سازی انتشار گازهای آلاینده ناشی از فعالیت نیروگاه حرارتی تبریز با نرم‌افزار AERMOD انجام شده است تا غلظت گازهای دی‌اکسید گوگرد و دی‌اکسید نیتروژن در مناطق پیرامونی و شهرستان‌های هم‌جوار در منطقه‌ای مربعی شکل به ضلع 44/85 کیلومتر بررسی شود. داده‌های استفاده شده در این مدل‌سازی شامل اطلاعات هواشناسی یک ساله، اطلاعات منبع انتشار آلایندگی، و اطلاعات جغرافیایی منطقه مورد مطالعه هستند. در این مدل‌سازی، الگوی پخش آلودگی و میزان غلظت آلاینده در سطح زمین برای مناطق پیرامونی نیروگاه حرارتی تبریز در معیارهای 1، 3، 24 ساعته و میانگین سالانه محاسبه شده است.یافته‌ها: نتایج محاسبات نشان میدهد که حداکثر غلظت آلاینده دی‌اکسید نیتروژن در منطقه مورد بررسی، در معیارهای 1، 3، 24 ساعته و میانگین سالانه به ترتیب برابر با 957، 510، 135 و 5/21 میکروگرم بر مترمکعب و حداکثر غلظت آلاینده دی‌اکسید گوگرد در معیارهای 1، 3، 24 ساعته و میانگین سالانه به ترتیب برابر با 3998، 2208، 584 و 22/6 میکروگرم بر مترمکعب است.نتیجه‌گیری: مقایسه نتایج با حدود مجاز در استانداردهای محیط‌زیستی نشان میدهد که حداکثر غلظت آلایندههای دی‌اکسیدگوگرد و دی‌اکسیدنیتروژن در برخی از نواحی پرجمعیت مسکونی مجاور نیروگاه بالاتر از حد مجاز در برخی از معیارها هستند و این آلاینده‌ها می‌توانند سلامت ساکنین اطراف این نیروگاه را در مخاطره قرار دهند.